DRAGHI: Avrupa’nın Büyük Yatırım İhtiyacı
AB’nin Büyük Yatırım Gereksinimi ve Yeni Mali Kuralların Rolü
Avrupa Birliği, 2050 yılına kadar karbon nötrlüğe ulaşma gayesi, NATO üyeleri için GSYİH’nın en az %2’sini savunmaya ayırma taahhüdü, GSYİH’nın %3’üne ulaşacak biçimde kamu ve özel inovasyon harcamalarını artırma, dijital altyapıyı en üst seviyeye çıkarma ve iklimle çabaya yönelik yatırımlar yapma üzere geniş kapsamlı maksatlar belirlemiştir. Ayrıyeten, toplumsal modelin korunması üzere daha geniş emeller da bulunmaktadır.
AB ve ulusal mevzuatlarda yer alan bu amaçların gerçekleştirilmesi için gereken yatırım ölçüleri epeyce büyüktür. Avrupa Kurulu ve Avrupa Merkez Bankası’nın muhafazakar varsayımlarına nazaran yıllık yatırım gereksinimi 750 milyar ila 800 milyar euro ortasında değişmektedir. Bu gereksinimlerin karşılanabilmesi için yatırımın AB GSYİH’sının %27’sine, mevcut %22’den yükseltilmesi gerekmektedir.
Tarihi olarak Avrupa’da yatırımların yaklaşık %80’i özel kesim tarafından, %20’si ise kamu dalı tarafından finanse edilmektedir. Bu oranlar göz önüne alındığında, hükümetlerin önümüzdeki yedi yıl boyunca 1 trilyon euroyu aşan bir harcama yapmaları gerekmektedir.
Birçok AB hükümeti, yüksek miras borçları ve yapısal açıklar üzere mevcut mali zorluklarla bu yatırım ihtiyacıyla uğraş etmektedir. Lakin, ECB’nin tahlilleri, hükümetlerin AB’nin yeni mali kurallarından tam manasıyla faydalanmaları durumunda kamu yatırımının değerli ölçüde artabileceğini göstermektedir.
Yeni mali kurallar, ülkelerin yatırım ve ıslahat gerçekleştirmek için yedi yıla kadar mali konsolidasyonu uzatma imkanı tanımakta ve bu formda 700 milyar euroya kadar fon açığa çıkarabilmektedir. Konsolidasyon süreci sona erdiğinde ise ülkeler yapısal açıklarını GSYİH’nın %1,5’i düzeyinde tutma imkanı bulmaktadır. Evvelki kurallara kıyasla bu, yatırım için yaklaşık %1 oranında daha fazla mali alan yaratmaktadır. Ayrıyeten, mevcut AB kaynaklarından 400 milyar euro daha sağlanacaktır.
İngiltere Örneği
Avrupa’da mali alanın faal ve verimli kullanılması için, İngiltere hükümetinin bu bahiste benimsediği birtakım stratejiler dikkat çekmektedir. İngiltere, önümüzdeki beş yıl içinde kamu yatırımını değerli ölçüde artırmış ve borçlanmanın yalnızca bu yatırımları finanse etmek için kullanılmasını sağlayacak kesin kurallar benimsemiştir. Ayrıyeten, harcamaların kalitesini sağlamak gayesiyle süreçler bağımsız otoriteler tarafından doğrulanmaktadır. Bu yaklaşım, kamu yatırımlarının müspet net bugünkü kıymet taşımasını ve mali sürdürülebilirliği desteklemesini sağlamaktadır.
AB ülkeleri, Avrupa’nın yeni mali kuralları kapsamında birinci bütçe planlarını sunma sürecindedir. Erken datalar, bu planların İngiltere’den iki değerli farklılık gösterdiğini ortaya koymaktadır.
İlk olarak, mali alana sahip olup makroekonomik görünümde önemli bir bozulma yaşamayan birden fazla ülke, yedi yıl yerine dört yıllık daha kısa bir konsolidasyon yolu tercih etmektedir. Bu durum, bu hükümetlerin yeni kuralların sağladığı yatırım alanlarını artırma mümkünlüğünü düşürmektedir.
İkinci olarak, yedi yıllık uzatmayı kullanmayı planlayan ülkeler için, fonların düzgün kullanılması komitenin kontrolüne bağlıdır. Bu, komitenin yatırım maksatlarını sıkı bir biçimde uygulaması ve yatırımların AB’nin ortak önceliklerini karşılayıp karşılamadığını değerlendirmesi gerekmektedir.
İklim, Güç, Teknoloji Yatırımlarına Gereksinim Var
Küresel iklimle gayret, güç irtibatları, araştırma ve savunma üzere kamu mallarının finansmanı geçmişte gereğince sağlanamamıştır. Bu açığın gelecekte de devam edip etmeyeceği ise belirsizliğini korumaktadır.
Yatırımların büyük kısmının özel dal tarafından finanse edilmesi gerekecektir. Fakat, özel finansmanın koordine edilmiş bir ıslahat gündemine karşılık vermesi sağlanmamaktadır. Avrupa’nın yüksek özel tasarruf oranlarının daha verimli kullanılması, sermaye piyasalarının entegrasyonunu gerektirmektedir. Özel yatırımların olgun sanayilerden daha ileri dallara yönlendirilmesi, tek pazarın tamamlanmasına bağlıdır. Bu sağlanmadığı takdirde, dijital hizmetler üzere süratli büyüyen kesimlerdeki yenilikçi firmaların ölçeklenmesi ve sermaye çekmesi mümkün olmayacaktır. Sonuç olarak, yatırımlar eski teknolojilerde kilitli kalmaya devam edecektir.
AB, iklim lideri, dijital yenilikçi ve jeopolitik bir aktör olma amacını açıklamış olsa da, üye ülkelerin hareket öncelikleri bu gayelerle uyumlu görünmemektedir. Mali alanın kullanılması ve pazarların reforme edilmemesi durumunda, Avrupa’nın belirlediği büyük maksatlara ulaşması sıkıntı görünmektedir.
